گدازه های فراق...

یک الف بعد هم سه تا نقطه؛

بیش از این مگذار این گدازه های فراق، لحظه هایمان را بسوزاند.

پشت پنجره های روشن سحر یک دنیا چشم برای آمدنت دعا می کنند...

تهمت های شاعران را به خودشان بسپارید...

یک الف بعد هم سه تا نقطه؛

پاییز، عاشق تر از آن است که هستی اش را به باد دهد، یا به گردباد بسپارد و عرش را به فرش ترجیح دهد. پاییز، عشق زمین و لذت افتادن را در گوش درخت نجوا می کند. پاییز، به درخت سربلند گوشزد می کند که باید پا به پای معشوق ایستاد و افتاد. پاییز فصل کمال است. فصل پیامبری طبیعت و هنگام رجز خوانی درختان و زمین، پاییز سرمستی های کودکانه بهار، جوانی پرثمر تابستان، پیری و خمودگی زمستان را در یک جا جمع می کند و چهار فصل سال در درخت رونمایی می شود.

پاییز فصل غم نیست، فصل اندوه و فراق نیست، پاییز فصل کمال است، فصل رسیدن است،تهمت های شاعران را به خودشان بسپارید. پاییز، پاییز است...

سپیده‏ی دیدار

یک الف بعد هم سه تا نقطه؛

حالا که آسمان برای لباس شب ستاره می‌دوزد، شادی همراه با یک دلتنگی شیرین میان

حرف‌هایم می‌پیچد و می‌گویم:ای نگاه بی‌دریغ بتاب تا خواب آلودگی این روزهای تار فراق

به سپیده‌ی دیدار روشن شود.

در جشن تولد به مولود هدیه می‌دهند ما هدیه‌ای شایسته نداریم فقط گاهی از پشت دیوار بلند

انتظار سرک می‌کشیم بگوییم دوستت داریم، همین!