تهمت های شاعران را به خودشان بسپارید...

یک الف بعد هم سه تا نقطه؛

پاییز، عاشق تر از آن است که هستی اش را به باد دهد، یا به گردباد بسپارد و عرش را به فرش ترجیح دهد. پاییز، عشق زمین و لذت افتادن را در گوش درخت نجوا می کند. پاییز، به درخت سربلند گوشزد می کند که باید پا به پای معشوق ایستاد و افتاد. پاییز فصل کمال است. فصل پیامبری طبیعت و هنگام رجز خوانی درختان و زمین، پاییز سرمستی های کودکانه بهار، جوانی پرثمر تابستان، پیری و خمودگی زمستان را در یک جا جمع می کند و چهار فصل سال در درخت رونمایی می شود.

پاییز فصل غم نیست، فصل اندوه و فراق نیست، پاییز فصل کمال است، فصل رسیدن است،تهمت های شاعران را به خودشان بسپارید. پاییز، پاییز است...