سپیده دم به مبارک باد دریا آمده است...

یک الف بعد هم سه تا نقطه؛

قلم آفرینش نامی بالاتر از تو ثبت نکرده است که مجالس با آن گرم شود.

هزاران پنجره ی بسته با عطر صلواتت در جای جای زمین گشوده می شود.

زندگی، خود را از سیره ی تو معطر ساخته اند.. دل ها همه شاگرد مکتب اخلاق تو اند.

کسی که اندکی از تو بداند کارش یکسره از بهشت سرودن می شود.

عود بسوزانید که رحمت دو جهان با قدم های بهشتی اش زمین را متبرک کرده است،

 سپیده دم به مبارک باد دریا آمده است و کوه سرود میلادی بزرگ را به بازتاب برخاسته...

پیمان با خورشید...

یک الف بعد هم سه تا نقطه؛

آل محّمد(ص) خورشیدند، خاموشی ناپذیر. پیمان با خورشید یعنی  جاودانگی. اشتیاقی بزرگ در جانمان نشسته. می خواهم حس عمیق عشق تو را پنهان نکنم و هزار حنجره آواز شوم  تا همه بدانند تو امام ما هستی. تو نیامدی اما در لحظه های من مدام تکرار می شوی تکرار...

محتاج نگاه تو ایم ای همیشگی‌ترین، پس دمی چشم براهمان مگذار...