آن دورها درخت ها تهیدستند...

نزدیک تر بیا، نزدیک تر، آن دورها هوا سرد است، آن دورها قحطی پرواز است.آن دورها درختها تهیدستند.

نزدیک تر بیا تا با چشم های خودت ببینی که اینجا دری نیست که به کوچه آفتاب باز نشود.

بیا تا جاده ها زیر پای تو بخرامند، دو گام دیگر بهار در کیف مدرسه ات جوانه می زند و می دود تا فردا. بیا تا فردا با دست های تو ورق بخورد، تا فردا خورشید آسمان را از هر کجا که شروع می کند تنها بر شانه های تو فرود بیاید.

با تو مهربانی در "یار مهربانم" جا خوش می کند و باز هم مثل دو دو تا می شود چهار تا به اضافه ی لبخندی شیرین که دندان های افتاده ات را به نمایش می گذارد.

باز کن پنجره را، این سوی پنجره نور و نوازش است، این سوی پنجره درختانی در انتظارت به صف ایستاده اند که از خاک تا افلاک قد کشیده شده اند تا مأمن پرندگانی باشند که هراس در جانشان ریشه دوانده است.

این سوی پنجره بغل بغل منتظرت هستیم تا پا به پای هم برویم تا آنجا که "تصمیم های غلط کبرا" درست شده اند و "ریزعلی" بزرگ مردی شده است...