زیر سایه ی مهربانی تو...

یک الف بعد هم سه تا نقطه؛

 نمی خواهم این فاصله مرا از تو دور کند ، نمی خواهم با موج غفلتی که گاه و بی گاه بر صخره جانم می کوبد، تمام شوم.

نمی خواهم سهم من از انتظار همین واژگان بی تاب باشد و بس.

می خواهم از پشت همین ابرهای غیبت به تماشایت بنشینم و بوی حضورت را مدام حس کنم

 و آرام شوم. ما زیر سایه ی مهربانی تو آرام گرفته ایم. تک تک نفس هایمان آمدن تو را فریاد می‌زند...