واژگان بیتاب...

یک الف بعد هم سه تا نقطه؛

  نمی‌خواهم این فاصله مرا از تو دور کند. نمی‌خواهم با موج غفلتی که گاه و بیگاه بر صخره‌ی جانم

 می‌کوبد، تمام شوم.

  نمی‌خواهم سهم من از انتظار همین واژگان بی‌تاب باشد و بس. می‌خواهم از پشت همین

ابرهای غیبت به تماشایت بنشینم و شمیم حضورت را مدام حس کنم و آرام شوم.

 ما زیر سایه مهربانی تو نفس گرفته‌ایم. تک تک نفس‌هایمان آمدن تو را فریاد می‌زند...